Miesiąc: lipiec 2018

Samoocena jest prywatnym osądem o sobie samym. Jest to jeden z najbardziej subiektywnych wymiarów naszej osobowości. Nie można jej zmierzyć żadnymi miarami, ponieważ odnosi się ona do tego co sami myślimy i czujemy na swój temat. Samoocena jest bardzo ważnym wymiarem funkcjonowania człowieka, gdyż wpływa przede wszystkim na to, czy człowiek jest zadowolony z życia i ze swoich dokonań oraz czy potrafi radzić sobie z przeciwnościami losu a także czy w sposób aktywny podchodzi do swojego życia. Badania wykazują, że osoby o wysokiej samoocenie są szczęśliwsze oraz skuteczniej radzą sobie w trudnych sytuacjach oraz są bardziej aktywne oraz podejmują wyzwania.

Z kolei niska samoocena powoduje, że że silniej przeżywamy trudne sytuacje i jesteśmy mniej szczęśliwi. Ale wysoka samoocena w pewnych warunkach – szczególnie niestabilna – jest przyczyną zachowań agresywnych. Co decyduje o tym jaką mamy samoocenę? Współczesna psychologia wskazuje na dwa podstawowe źródła samooceny. Są to źródła zewnętrzne i wewnętrzne. Zewnętrzne uwarunkowania samooceny to wychowanie oraz kontakty ze znaczącymi dla nas osobami. Natomiast wewnętrznym źródłem są emocjonalne i temperamentalne predyspozycje.

O naszym poczuciu własnej wartości w bardzo dużym stopniu decydują rodzice i nie jest to kwestia okazywanej dziecku akceptacji ale głownie tego czy rodzice dbali o potrzeby dziecka, zauważali jego zachowania i słuchali wypowiedzi. Takie zauważanie dziecka przez rodziców kształtuje w nim poczucie ważności, przyczynia się do lepszego zrozumienia siebie, świadomości swoich potrzeb i możliwości. Pozwala to budować zaufanie do siebie.

Bardzo silnie wpływają też na samoocenę kontakty z rówieśnikami. Przejawy braku akceptacji, odrzucenie czy ośmieszanie – głęboko ranią i naruszają poczucie własnej wartości. Samoocena to również nasze predyspozycje genetyczne. Osoby mające skłonność do przeżywania negatywnych emocji, oraz mające wysoką wrażliwość emocjonalną częściej mają niższą samoocenę. Z kolei osoby, które mają predyspozycje do przeżywania radości, doświadczania szczęścia, nastawione optymistycznie są bardziej odporne – z reguły charakteryzuje wysoka samoocena. Dlatego właśnie to w trudnych sytuacjach ujawniają się różnice między osobami o niskiej i wysokiej samoocenie.

Ta znajomość źródeł samooceny pozwala nam zrozumieć, że siła doświadczeń zarówno zewnętrznych jak i wewnętrznych jest bardzo duża, i proste sposoby jej podwyższania – oparte na przekonywaniu siebie o swojej wartości mogą nie działać. Jak powinna wyglądać praca nad podwyższaniem samooceny? Na pewno powinno to być oddziaływanie na jej przyczyny, a więc głębokie przepracowanie relacji z rodzicami czy praca nad własną emocjonalnością w warunkach terapii. Powinno to być również uczenie się konstruktywnych reakcji w trudnych sytuacjach społecznych, ponieważ to one pogłębiają negatywne emocje i w efekcie podejmowanie niekorzystnych wyborów czy wycofanie się. Osoby o stabilnej wysokiej samoocenie w takich sytuacjach podejmują wyzwanie oraz są nastawione na rozwiązanie problemu.

Praca nad samooceną powinna polegać też na zablokowaniu powstawania negatywnych emocji. Jest to możliwe przez zmianę spojrzenia na trudne doświadczenia i interpretowanie ich w sposób korzystny. Przykładem może być to, aby niepowodzenia nie traktować jako skutku własnej niekompetencji ale jako wynik sytuacji, która wymaga innego sposobu postępowania. Takie zatrzymanie lawiny negatywnych uczuć, uchroni nas przed dalszymi skutkami niskiej samooceny i wycofaniem się. Ważne jest aby uczyć się nowych konstruktywnych zachowań w trudnych sytuacjach. To pozwoli nam podejmować zadania adekwatne do naszych możliwości oraz poznawanie siebie.

Budowanie zadowolenia z siebie polega więc na uświadomieniu sobie jak bardzo cierpi nasze poczucie wartości, gdy doświadczamy negatywnych emocji i następnie na zdobyciu umiejętności radzenia sobie z nimi. Dopiero wówczas otworzy się przed nami droga do trwałego zadowolenia z siebie. Wybaczmy sobie błędy i dajmy sobie szansę na działanie i poznawanie siebie.

Manipulacja jak się przed nią bronić? Przede wszystkim ważne jest aby odróżnić manipulację od normalnego wpływu społecznego. Manipulatorzy chcą byśmy postępowali zgodnie z ich interesem. Nie są to zdrowe relacje społeczne ponieważ w manipulacji jedna osoba jest wykorzystywana. Manipulatorzy tworzą sami sytuację oraz tworzą nierównowagę sił aby zrealizować własne cele. Takie osoby potrafią wychwycić słabości innych i je wykorzystać przeciwko tej osobie. Często ofiara takich manipulacji rezygnuje z czegoś na rzecz manipulatora oraz jest wykorzystywana tak długo jak długo na to pozwala. Manipulatorzy mają wiele trików których używają. Są to między innymi :ocenianie i krytykowanie, unikanie kontaktu, złośliwe żarty a także manipulowanie faktami czy podnoszenie głosu i negatywne emocje w stronę swojej ofiary.

Znając te triki manipulacyjne łatwiej będzie ci się przed nimi bronić. A oto kilka przydatnych wskazówek radzenia sobie z nimi:

Manipulacja jak się przed nią bronić?

1. Jeśli chcesz skutecznie poradzić sobie z manipulacją musisz znać swoje prawa i rozpoznać kiedy są naruszane. Zawsze masz prawo się bronić, masz prawo do szacunku okazywania uczuć czy wyrażania swoich potrzeb i opinii. Masz również prawo do mówienia „nie” bez poczucia winy i masz prawo mieć inną opinię niż wszyscy. Masz prawo chronić się przed przemocą fizyczną i psychiczną oraz dbać o siebie. Krótko mówiąc masz prawo do szczęścia.

2. Trzymanie dystansu. Często manipulatorzy traktują różnych ludzi w odmienny sposób. Jeśli widzisz, że ktoś jest dla ciebie bardzo uprzejmy a dla innych niemiły – trzymaj dystans. To jest jedna z charakterystycznych cech manipulatora.

3. Osoba manipulująca często wykorzystuje słabości innych. Wyzwala poczucie bycia niewystarczająco dobrym. W takich sytuacjach należy pamiętać, że to nie my stanowimy tu problem tylko ktoś sprawia, że czujemy się źle abyśmy byli bardziej ulegli. Zastanów się w tej sytuacji czy jesteś traktowany z szacunkiem i czy wymagania tej osoby są realne. A także zwróć uwagę czy dawanie i branie w tej relacji nie jest jednostronne oraz czy dobrze się czujesz w tym układzie.

4. Naucz się mówić „nie”. Twoim prawem jest posiadanie własnego zdania oraz decydowanie o sobie. Takie umiejętne, stanowcze i grzeczne mówienie „nie” pozwoli ci być sobą i mieć dobre relacje z drugą osobą.

5. Skonfrontowanie się jest dobrą strategią radzenia sobie z manipulacją. Często manipulatorzy onieśmielają swoje ofiary, straszą je czy nawet krzywdzą. Na ofiary wybierają osoby słabsze od siebie i je wykorzystują. Kiedy jednak taka osoba zaczyna się bronić zazwyczaj zaprzestają takich działań.

6. Manipulatorzy często dają mało czasu na decyzję, wytwarzają presję konieczności szybkiego podjęcia decyzji. Jak wiadomo pośpiech jest złym doradcą, nie przemyślisz problemu i postąpisz jak chce manipulator. W ten sposób manipulator ma nad tobą większą kontrolę. W tej sytuacji nie odpowiadaj natychmiast tylko skorzystaj z czasu, zawsze możesz odmówić.

7. Jeśli manipulator przekroczy twoje granice lub nie rozumie odmowy – wyznacz konsekwencje, powiedz jasno co zamierzasz zrobić, jeśli nie zacznie traktować cię inaczej.

8. Pamiętaj o tym, że otoczenie ma wpływ na to jak się zachowujemy. W miejscu dobrze ci znanym będziesz trudniejszym celem dla manipulatora, ponieważ będziesz bardziej pewny siebie i będziesz bardziej zrelaksowany. Gdy miejsce jest dla ciebie nowe, możesz czuć się niepewnie, a wtedy łatwiej cię zmanipulować.

Czy wiesz już co oznacza manipulacja jak się przed nią bronić?

Pieniądze szczęścia nie dają? Wiele badań psychologicznych zajmowało się związkiem między dochodem a poczuciem szczęścia i wykazały one, że bogactwo bardziej zależy od szczęscia niż szczęście od pieniędzy. Możemy być bogatsi ale nie zmieni to naszego poczucia szczęścia. Jak zatem możemy wyjaśnić wpływ posiadanych zasobów materialnych na poczucie szczęścia?

Na pewno ludzie bogatsi mają wyższy poziom życia, lepsze mieszkania, środki transportu, wykształcenie, sposoby spędzania wolnego czasu, lepszy dostęp do leczenia – co daje w rezultacie lepsze zdrowie, nawet lepsze zdrowie psychiczne (ponieważ częściej mogą pozwolić sobie na terapię). Mają też wyższe poczucie wartości, które wynika z szacunku jakim się darzy ludzi bogatych. Bogaci są zdrowsi częściowo, dzięki lepszemu dostępowi do lecznictwa oraz wskutek zdrowych zachowań. 

Pieniądze szczęścia nie dają, ale mają też dobry wpływ na małżeństwo, ponieważ umożliwiają nowożeńcom uzyskanie własnego lokum, zamiast mieszkania z teściami a jak wiadomo małżeństwo jest ważnym źródłem szczęścia. Pieniądze mają też większe znaczenie dla jakości życia, gdy się je wydaje na żywność, mieszkanie i inne artykuły pierwszej potrzeby, niż wtedy gdy są wydawane na większe samochody, dzieła sztuki, antyki czy biżuterię.

Ludzie lubią posiadać różne rzeczy, lecz badania wskazują, że ci którzy są większymi materialistami są mniej szczęśliwi niż inni. Powodem tego jest to że ci ludzie w rzeczywistości dążą do niematerialnych celów, takich jak samorealizacja lub sens życia, i są rozczarowani gdy rzeczy materialne nie zapewniają im osiągnięcia tych celów. Innym wyjaśnieniem słabego działania pieniędzy na poczucie szczęścia jest to, że ludzi czyni szczęśliwymi względna a nie rzeczywista wielkość dochodów. Największe zadowolenie z płacy jest wtedy gdy stosowane są procedury zapewniające sprawiedliwe dochody pracownikom.

Natomiast mniejsze zadowolenie z płacy jest jeśli mąż, żona lub inni członkowie rodziny zarabiali więcej. Przeciętne szczęście jest większe w tych krajach, w których zróżnicowanie dochodów jest mniejsze – ponieważ ogranicza to możliwość dokonywania niekorzystnych porównań. Kobietom płaci się zazwyczaj mniej niż mężczyznom, nawet wtedy gdy wykonują one taką samą pracę. Badania stwierdziły, że są one zadowolone ze swoich mniejszych zarobków a jest tak ponieważ porównują one swoją płacę z płacami innych kobiet i czują się uprawnione do mniejszego wynagrodzenia niż mężczyźni.

Kiedy jednak wykonują one tę samą pracę, co mężczyźni, zaczynają porównywać swoją płacę z płacami mężczyzn i przestają być zadowolone z mniejszych zarobków. Kobiety młode i lepiej wykształcone zatrudnione w miejscach pracy zdominowanych przez mężczyzn, nie wykazują większego zadowolenia z płacy. Wygląda na to, że porównania są najważniejsze w odniesieniu do poczucia szczęścia z zarobków, zwłaszcza wtedy gdy pracownicy wiedzą dokładnie jakie są ich zarobki i innych pracowników.

Innym źródłem informacji jaki wpływ mają pieniądze na poczucie szczęścia, są badania nad osobami, które wygrały na loterii. Taka wygrana oprócz początkowej radości ma niewielki wpływ na poczucie szczęścia. Niektórzy wygrywający doświadczają poważnego kryzysu życiowego, który może mieć negatywne konsekwencje. Może to być rezygnacja z pracy a w ten sposób tracenie źródła satysfakcji oraz kolegów i koleżanki z którymi się tam spotykali. Osoby te przeprowadzają się ale mogą być nieakceptowane przez nowych sąsiadów. Mogą mieć problemy z poczuciem tożsamości nie wiedząc gdzie jest teraz ich miejsce. W przypadku wygranej na loterii zasadniczą sprawą jest zmiana w życiu a nie bogactwo. 

Niewykluczone zatem, że wszyscy mogą być bogaci ale z pewnością nie wszyscy mogą być jednakowo szczęśliwi. To wiecie już czy pieniądze szczęścia nie dają?

Złe samopoczucie. Większość wychowawców, rodziców czy terapeutów myśli że, gdy ich podopieczni czują się smutni, zaniepokojeni czy rozgniewani, to ich obowiązkiem jest interweniowanie i łagodzenie tego stanu. Natomiast takie systematyczne działania pozbawiają naszych podopiecznych trzech pożytków ze złego samopoczucia. Dlaczego takie zachęcanie do nieuzasadnionego poczucia własnej wartości może być naprawdę szkodliwe?

Złe samopoczucie – pożyteczne aspekty

Pierwszym pożytkiem ze złego samopoczucia jest to, że ewolucja przywiązuje ogromną wagę do negatywnych emocji. A każda z takich emocji przekazuje nam jakiś komunikat o świecie. Kiedy odczuwamy lęk, komunikuje nam to, że zbliża się niebezpieczeństwo. Gdy czujemy się smutni, komunikat mówi nam że grozi to jakąś stratą. A kiedy odczuwamy gniew, otrzymujemy przekaz: „uważaj, ktoś chce naruszyć twoje prawa”. Takie właśnie komunikaty stanowią dla nas pierwszą linię obrony przed przykrymi rzeczami, jakie mogą się zdarzyć na świecie. A ponieważ mamy tendencję aby pozbywać się negatywnych emocji, w pewnym stopniu nie dopuszczamy do prawdziwego komunikatu.

Drugi pożytek ze złego samopoczucia dotyczy wytrwałości. Jak można to wyjaśnić, otóż gdy czegoś bardzo pragniesz i ciężko pracujesz aby zrealizować swoje marzenie i w efekcie poniesiesz porażkę, możesz w ten sposób przegrupować swoje siły, zmienić taktykę i znów nad tym pracować aż w końcu uda ci się osiągnąć to czego pragniesz. I jak widać głównym komponentem tego całego procesu jest zdolność przeżywania negatywnych emocji, a następnie przezwyciężanie ich. Uczy to nas, że swymi własnymi działaniami możemy pokonać smutek, frustrację, lęk czy gniew. Zatem interwencja natychmiast gdy jesteśmy smutni lub rozgniewani pozbawi nas wytrwałości.

Na koniec warto tu wspomnieć,że taki ruch na rzecz pozytywnego poczucia własnej wartości utrudnia nam samo odczuwanie szczęścia. Najbardziej wymiernym składnikiem szczęścia jest zaangażowanie (flow).

Zaangażowanie to taki stan, gdy czas zatrzymuje się dla nas, gdy czujemy się jak u siebie i nie chcemy być w żadnym innym miejscu.A jeśli nie nauczymy się tolerować i przezwyciężać smutku, lęku i gniewu to nie możemy doświadczyć również zaangażowania. A zatem paradoksalnie, usiłując stworzyć generację ludzi szczęśliwych poprzez taki ruch na rzecz pozytywnej samooceny i pozytywnych emocji trudno nam być szczęśliwymi. Czy już wiesz jakie dobre strony ma złe samopoczucie?

Szczęśliwe życie. Jaka jest definicja dobrego, dobrze przeżytego życia, bogatego w doświadczenia? Badania wykazały że, na pewno nie jest to brak negatywnych doświadczeń i emocji lecz to w jaki sposób radzimy sobie z wyzwaniami i trudnościami, jak na nie reagujemy i jak je przekształcamy.Można powiedzieć,że największe pokłady sensu i największe więzi objawiają się zwykle wtedy, gdy człowiek mierzy się ze swoimi słabościami, lękami i cierpieniami. Tak więc dobrych relacji z innymi i dobrego życia nie osiąga się poprzez uniki czy ucieczkę od tego co negatywne lecz na drodze skutecznego radzenia sobie z przeciwnościami. Jest to rozpoznawanie, nazywanie i komunikowanie lęków, frustracji bólu i gniewu. W ten sposób pogłębiamy samowiedzę i sens życia, wzbogacamy więzi społeczne oraz własną skuteczność.

Szczęśliwe życie. Psycholodzy wyodrębnili sześć wymiarów dobrostanu psychicznego człowieka:

1.Samoakceptacja
Jest to kluczowy aspekt dobrostanu i jest to pozytywny stosunek do własnego Ja. Nie jest to na pewno narcystyczna miłość własna, ani też powierzchowne przekonanie o swojej wartości. Jest to głęboki szacunek do samego siebie oparty na świadomości własnych cech pozytywnych i negatywnych. Taka akceptacja siebie opiera się zatem na uczciwej ocenie samego siebie, świadomości swoich osobistych porażek i ograniczeń. W każdym z nas czają się negatywne myśli i właśnie takie dochodzenie do samoakceptacji jest ważnym składnikiem rozwoju i stawania się spójną całością. To oznacza również pogodzenie się z triumfami oraz rozczarowaniami z własnej przeszłości.

2. Życiowy cel
Jest to zdolność do odnajdywania sensu i kierunku w życiu. A także realizowanie zadań życiowych, które to mają swoje źródło w konfrontacjach z przeciwnościami losu. Taki życiowy cel i sens mogą zdecydowanie polepszyć życie, a nawet uratować je, zwłaszcza gdy spotykają nas wielkie katastrofy i niepowodzenia życiowe.

3. Osobisty rozwój
Jest to zdolność do ciągłego wykorzystywania własnego talentu i potencjału. Jest to również zdolność do rozwijania nowych zdolności i możliwości.Rozwój osobisty wiąże się często ze stawianiem czoła przeciwnościom losu, które wymagają od nas sięgnięcia do głęboko ukrytych naszych sił wewnętrznych. Paradoksem jest to,że często odnajdujemy w sobie siły, które pozwalają nam się odrodzić właśnie wtedy gdy znajdziemy się w najtrudniejszej sytuacji. To wszystko świadczy o tym, że ludzie posiadają niezwykłą zdolność godzenia się ze stratą, podnoszenia się po najcięższych przejściach i rozwoju właśnie w obliczu największych trudności.

4. Panowanie nad otoczeniem
Jest to kolejny zasadniczy wymiar dobrostanu psychicznego człowieka. Jest to radzenie sobie z otaczającym nas światem. Taka umiejętność wymaga kreowania oraz pielęgnowania naszego własnego otoczenia, które to odpowiada naszym osobistym potrzebom. Jest to zatem aktywna, a nie pasywna forma przystosowania się do otoczenia. Taką aktywną postawę osiąga się poprzez wysiłek oraz działanie. Ten wymiar dobrostanu to budowanie i pielęgnowanie środowiska rodzinnego oraz zawodowego, które wydobywa z nas samych oraz osób dla nas znaczących to co najlepsze. Taka umiejętność panowania nad otoczeniem jest jedną z najmocniejszych stron człowieka.

5. Autonomia
Autonomia to zdolność działania według własnych zasad oraz kierowanie się własnymi przekonaniami, nawet jeśli są one niezgodne z obowiązującym systemem wartości i zasad. Jest to w pewnym sensie „uwolnienie się od konwenansów”. Takie dążenie do autonomii może nawet pociągnąć za sobą wykluczenie społeczne lub nawet potępienie. Chodzi tu więc o zdolność pozostawania samotnym jeśli będzie to konieczne. Jest to zatem odwaga i osamotnienie.

6. Pozytywne relacje z innymi
Bliski kontakt z ludźmi, głęboka zażyłość i prawdziwa miłość wnoszą siłę przyjemność oraz radość do naszego życia. Taka pełnia związków interpersonalnych to splot zarówno pozytywnych jak i negatywnych emocji, które są charakterystyczne w naszych najgłębszych i najbardziej znaczących relacjach.

Te sześć podstawowych składników dobrostanu ujawnia nam, że poczucie szczęścia bierze się z czynnego stawiania czoła wyzwaniom, komplikacjom i trudnościom, a nie z błogiego, wolnego od konfliktów żeglowania przez życie. Można powiedzieć że, jest to spotkanie dwóch sfer szlachetnej i inspirującej z tym co bolesne i upokarzające. A to pozwala nam posunąć się do przodu i odczuć pełen dobrostan. Czy już wiesz jak osiągnąć szczęśliwe życie?

Hipnoza. Estradowe pokazy hipnozy często wyglądają dziwacznie i rozbawiają publiczność. Hipnotyzerzy nakłaniają osoby do robienia publicznie takich rzeczy, do których większość osób nie dałaby się nakłonić. Są oni często uważani za ludzi mających ogromną władzę nad osobami, które dobrowolnie lub mimo woli poddali się ich wpływowi. Czy taki obraz jest właściwy? Co to w ogóle jest hipnoza i jakie są jej zastosowania psychologiczne?

Słowo Hipnoza (hypnosis) pochodzi od imienia greckiego boga snu Hypnosa. Sen jednak nie odgrywa żadnej roli w hipnozie. Hipnoza kojarzy się ludziom ze snem ponieważ osoby hipnotyzowane wyglądają jakby spały i były głęboko zrelaksowane. Ale gdyby te osoby spały nie mogłyby reagować na hipnozę. Czym jest zatem hipnoza?

Psychologia określa ją jako zmieniony stan świadomości, w którym ludzie reagują na sugestię. Osoby poddawane hipnozie przejawiają gotowość do reagowania na sugestie hipnotyzera – często mają poczucie,że wykonują jakąś czynność bez jakiegokolwiek wysiłku czy wcześniejszego zamiaru. Nie jest jednak do końca zbadany mechanizm działania hipnozy. Dawniej sugerowano, że osoby hipnotyzowane wpadają w stan transu lub też sądzono, że hipnoza jest jedynie stanem zwiększonej motywacji. A jeszcze inna teoria mówi,że jest to pewien sposób odgrywania roli społecznej (reakcja placebo) która wynika, z dążenia do spełnienia oczekiwań hipnotyzera.

Hipnoza. Wywoływanie tego stanu

Stan hipnotyczny jest wywoływany poprzez, skłanianie osoby aby skoncentrowała się wyłącznie na sugerowanych jej bodźcach i aby uwierzyła że wkrótce wejdzie w pewien szczególny stan świadomości. Stosuje się tu sugestie nakłaniające do głębokiej relaksacji. Większość osób myśli,że siła hipnozy tkwi w hipnotyzerze natomiast ważniejszym czynnikiem w hipnozie jest zdolność danej osoby, by dać się wprowadzić w stan hipnotyczny. Jest to tak zwana podatność na hipnozę czyli stopień wrażliwości danej osoby na podawane jej sugestie. I właśnie w tej kwestii są duże różnice indywidualne – od zupełnego braku wrażliwości do całkowitej gotowości reagowania na każdą sugestię.

Podatność na hipnozę jest cechą względnie stałą i nie jest zależna od cech osobowości takich jak łatwowierność czy konformizm. A jest to przejaw pewnej zdolności poznawczej – zdolności do tego by dać się całkowicie pochłonąć jakiemuś doznaniu. 

Hipnoza – efekty i zastosowanie

Bycie zahipnotyzowanym nie wiąże się z utratą kontroli nad sobą wręcz przeciwnie umożliwia to nauczenie się nowych sposobów sprawowania kontroli.Hipnoza stosowana przez terapeutów umożliwia badanie oraz modyfikowanie poczucia świadomości. Inną wartością hipnozy jest jej zdolność redukowania bólu. Nasza psychika wzmacnia ból poprzez strach a hipnoza zmniejsza to oddziaływanie. Taką kontrolę nad bólem osiąga się dzięki zastosowaniu różnych sugestii hipnotycznych, takich jak wyobrażanie sobie dotkniętej bólem części ciała jako oddzielonej od reszty ciała lub zrobionej z plastiku czy drewna.

Hipnoza znalazła także swoje zastosowanie u pacjentów którzy nie tolerują narkozy, podczas operacji chirurgicznych czy matek w czasie naturalnego porodu oraz u pacjentów chorych na raka, którzy musza znosić ból związany z chorobą i leczeniem. 

Podsumowując hipnoza jaką mogą zastosować terapeuci jest techniką, która umożliwi ci badanie oraz zmianę twojego poczucia świadomości.

Pomoc psychologiczna. Większość z nas doświadczając cierpienia psychicznego i różnego rodzaju problemów psychicznych nie zwraca się od razu po pomoc do specjalistów. Raczej wolimy zwrócić się do wybranych osób z naszej społeczności czy rodziny, z którymi łączy nas więź oparta a zaufaniu czy zwykła przyjaźń. I tak w rzeczywistości w przypadku niektórych problemów codziennego życia – taki współodczuwający przyjaciel może być równie skuteczny jak profesjonalny terapeuta. Dzieje się tak ponieważ większość problemów psychicznych dotyczy codziennego życia, wiąże się z utratą pracy, trudnym małżeństwem, nieposłusznymi dziećmi, nieudanymi relacjami społecznymi czy utratą bliskich nam osób. Uogólniając takie sytuacje wprowadzają chaos, nieporozumienia, frustrację i stres w nasze życie i nie wymagają od razu długiej psychoterapii czy brania leków lub innego specjalistycznego leczenia. Najczęściej w takich sytuacjach potrzebujemy kogoś kto pomoże nam uporządkować nasze sprawy.

Co więc możemy zrobić gdy ktoś poprosi nas o pomoc? Przedstawię tu kilka technik, które są po prostu rozszerzeniem dobrych ludzkich relacji i są jednocześnie psychologiczną „pierwszą pomocą”którą może zastosować każdy kto chce pomóc. 

1.Pierwszą czynnością jest słuchanie. Rzadko możesz popełnić błąd, jeśli jedynie słuchasz. A czasami słuchanie to cała terapia, jakiej potrzebuje cierpiąca osoba.Działa ono w ten sposób, że mobilizuje mówiącego do uporządkowania swojego problemu, by można go było zakomunikować. A w konsekwencji, ci którzy mówią o swoich problemach często sami znajdują ich rozwiązania. Twoją rolą jako aktywnego słuchacza jest dostarczanie mówiącemu informacji zwrotnych: okazywaniem zainteresowania, potakiwaniem, parafrazowaniem czy proszeniem o doprecyzowanie wówczas gdy czegoś nie rozumiesz.Takie aktywne słuchanie sprawia że, mówiący wie że jesteś tym zainteresowany i empatyczny czyli dostrojony do jej uczuć.Jednocześnie bardzo dobrze zrobisz, gdy nie będziesz udzielał rad, w ten sposób wzbudzisz w drugiej osobie możliwość wypracowania własnych rozwiązań.

2.Drugą czynnością jest akceptacja. Akceptacja oznacza neutralną, nieoceniającą postawę, akceptowanie osoby i problemu takimi jakimi są.Oznacza to również powstrzymywanie się od reakcji wyrażających szok czy potępienie, które to nie sprzyjają rozwiązaniu problemu. 

3. Trzecią czynnością jest poszukiwanie alternatyw. Często ludzie w sytuacji stresu widzą tylko jeden kierunek działania, a ty możesz im pomóc, identyfikując ich inne potencjalne wybory. Pomocne jest tutaj eksplorowanie, drążenie konsekwencji każdego z ich wyborów. Możesz wskazać również to, że nierobienie niczego jest także wyborem. Tutaj należy również pamiętać o tym, że ostateczny wybór rodzaju działania zależy tylko od osoby która ma istotny problem. Należy też pamiętać, że niektóre poważne zaburzenia i problemy wymagają rzeczywiście natychmiastowej uwagi specjalisty i wtedy należy pomóc znaleźć kompetentną osobę, która udzieli natychmiastowej pomocy. 

Czy już wiesz co to jest pomoc psychologiczna i co możesz zrobić, gdy ktoś Cię o nią poprosi?

Szczęście w miłości? Badania psychologiczne potwierdzają, że małżeństwo jest jednym z najsilniejszych czynników, które mają wpływ na poczucie szczęścia i dobrostanu. Ludzie, którzy pozostają w związkach małżeńskich lub żyją ze sobą, są przeciętnie szczęśliwsi i odznaczają się lepszym zdrowiem psychicznym i fizycznym niż osoby, które żyją samotnie, nigdy nie zawarły małżeństwa albo są owdowiałe, rozwiedzione lub pozostają w separacji.

W wielu innych badaniach stwierdzono, że osoby żyjące w małżeństwie są szczęśliwsze niż należące do którejkolwiek kategorii osób nie pozostających w związku małżeńskim, a wśród tych kategorii osoby mieszkające razem, „żyjące jak mąż i żona”, zwykle są szczęśliwsze niż osoby samotne, i trochę mniej szczęśliwe niż osoby żyjące w małżeństwie. Pomimo tych korzyści, małżeństwo jest związkiem, który stanowi największe źródło konfliktów. Przemoc również nie jest rzadkością, a rozwody są coraz częstsze. Na pewno jest to związek złożony i intensywny i zupełnie różny od np przyjaźni i wywiera on większy wpływ.

Szczęście w miłości to również stan zdrowia. Ten jest lepszy u osób pozostających w związku małżeńskim. Badania potwierdziły, że wystąpienie depresji w przypadku sytuacji trudnych jest mniejsze u osób które miały partnera dostarczającego wsparcia niż u osób które nie mogły liczyć na takie wsparcie. Badania nad zdrowiem wykazały, że rozwód lub separacja mają największy wpływ na wskaźniki umieralności, zwłaszcza z powodu chorób serca, jak również szeregu innych chorób a ich skutkiem są dosłownie „złamane serca”. W innych badaniach stwierdzono, że małżeństwo ma nieco większy wpływ na szczęście kobiet, chociaż bardziej przyczynia się do fizycznego i psychicznego zdrowia mężczyzn.

Posiadanie dzieci ma raczej mały wpływ na zadowolenie i szczęście małżeńskie. Jednak dzieci są ważnym źródłem satysfakcji, ale również stresu dla swych rodziców. W szczególności są źródłem czułości i radości a później stają się oparciem. Małżeństwo jest w większym stopniu źródłem pozytywnych emocji wtedy gdy pary są młode i zakochane, a miłość namiętna zostaje później zastąpiona przez miłość przyjacielską, która jest raczej źródłem zadowolenia niż przyjemności. Religijne pary pozostają dłużej razem ze względu na nauki kościołów i dostarczane przez nie wsparcie społeczne. Ponadto pary pozostają dłużej ze sobą, jeśli przyjemnie spędzają razem czas wolny.

Jak więc można wyjaśnić dobroczynne skutki małżeństwa? Głównym czynnikiem jest to, że dla większości ludzi małżeństwo jest największym źródłem wsparcia społecznego, większym niż przyjaciele i krewni. Jest to wsparcie zarówno emocjonalne i materialne oraz koleżeństwo. Osoby pozostające w związku małżeńskim osiągają satysfakcję z seksu oraz spędzania razem czasu wolnego. Zakochanie jest największym źródłem pozytywnych emocji. Małżeństwo jest korzystne dla zdrowia częściowo dlatego, że prowadzi do większej dbałości o zdrowie. Badania wykazują, że osoby żyjące w związku małżeńskim mniej piją i palą oraz ich sposób odżywiania jest lepszy. Ponadto ich układ odpornościowy jest pobudzony. Małżeństwo jest rodzajem współzależności, której członkowie dbają o siebie nawzajem oraz mogą się zwierzyć i omówić swoje problemy. Kobiety dysponują większą umiejętnością takiego słuchania niż mężczyźni i to wyjaśnia dlaczego mężczyźni odnoszą większe korzyści z małżeństwa. To oni rzadziej chorują na depresję.

Jak widać małżeństwo jest związkiem najbardziej intymnym i wywiera najsilniejszy wpływ – chociaż jednocześnie powoduje najwięcej konfliktów. Czy już wiesz jaki jest najważniejszy czynnik by osiągnąć szczęście w miłości?

Dieta na raka. Czy naprawdę ludzie chcą się zmienić i czy są gotowi aby sobie pomóc? To pytanie zadaję sobie jeśli chodzi o odżywianie i styl życia. Domeną naszych czasów jest globalizacja, dotyczy to również sposobu odżywiania się, który wiąże się ściśle się z przejęciem amerykańskiego stylu odżywiania się. Charakterystycznym elementem tego stylu jest jedzenie „fast-foodów” i innych wysokoprzetworzonych produktów. Czy możemy jakoś się przeciwstawić temu zjawisku, które jest bardzo szkodliwe dla naszego zdrowia, a choroby takie jak otyłość, cukrzyca, choroby sercowo-naczyniowe czy choroby nowotworowe rozprzestrzeniają się w niepojącym tempie?
Rzeczywistość wygląda tak, że większość osób myśli że weźmie „magiczną tabletkę” i po sprawie, choroba czy dolegliwość zniknie, a powtarzanie tego, że każdy z nas ma bardzo duży wpływ na to jak funkcjonuje jego organizm jest kompletną stratą czasu. Wiem jednak, że jest inaczej i wierzę, że nie jestem osamotniona w swoich przekonaniach. A hasłem przewodnim naszych czasów stanie się zdanie „Dobre odżywianie jest medycyną przyszłości”. Dlatego dieta na raka i inne choroby to przede wszystkim zdrowe jedzenie. Takie właściwe odżywianie powinno składać się głównie z jarzyn oraz nasion roślin strączkowych, oliwy z oliwek (lub oleju rzepakowego bądź oleju lnianego), owoców, ziół i przypraw oraz czosnku. Mięso powinno być dodatkiem i nie powinno stanowić głównego składnika posiłku.
Dieta na raka. A oto lista najbardziej wartościowych produktów, które wspierają organizm w prawidłowym funkcjonowaniu i uniknięciu wszelkich chorób, w tym raka:
Warzywa krzyżowe
Różne rodzaje kapusty (kapusta, brukselka, brokuły, kapusta chińska, kalafior, jarmuż, rzodkiewka, brukiew wodna, chrzan). Te warzywa zawierają silne związki o działaniu antyrakowym, nie pozwalają komórkom zarodkowym przekształcić się w złośliwe oraz ułatwiają ich obumieranie. Zawierają w swoim składzie liczne witaminy i składniki mineralne a także błonnik pokarmowy.
Mają działanie przeciwgrzybicze, przeciwbakteryjne i przeciwwirusowe. Nie należy długo gotować kapusty i brokułów tylko dusić krótko i dodać niewielką ilość oliwy.
Czosnek, cebula, por, szalotka i szczypiorek
Czosnek jest jednym z najsilniejszych ziół leczniczych, ma silne właściwości bakteriobójcze. W czasach drugiej wojny światowej nazywano go „ruską penicyliną” gdyż sięgano po niego bardzo często do zapobiegania infekcjom. Wszystkie jarzyny z tej rodziny pomagają obniżyć poziom cukru we krwi, co zmniejsza wydzielanie insuliny i zapobiega powstawaniu cukrzycy i insulinooporności. Rośliny te zawierają związki siarki, które wspomagają obumieranie komórek rakowych. Zawierają flawonoidy i liczne witaminy z grupy B, witaminę C, potas, żelazo oraz magnez. Aktywne związki czosnku są łatwiej przyswajalne gdy rozpuści się go w niewielkiej ilości oliwy.
Pomidory i sos pomidorowy
Zawierają mnóstwo witamin i pierwiastków mineralnych oraz dużą ilość wit C. Zawierają antyutleniacze, które chronią skórę przed wolnymi rodnikami i zapobiegają przedwczesnemu starzeniu się. Udowodniono, że likopen zawarty w pomidorach działa przeciwnowotworowo. Ponadto zawierają witaminy z grupy B, witaminę PP, K, magnez, potas i żelazo. Pomidory zawierają duże ilości błonnika, który poprawia trawienie i perystaltykę jelit. Aby z pomidorów wyzwolił się likopen, należy je ugotować a oliwa z oliwek poprawia jego przyswajanie.
Owoce cytrusowe
Pomarańcze, cytryny, grejpfruty zawierają flawonoidy o działaniu przeciwzapalnym. Stymulują również wątrobę która oczyszcza organizm z toksyn. Czy są jeszcze osoby, które nie piją rano wody z dodatkiem soku z cytryny? W ten sposób nawadniają, dotleniają i oczyszczają swój organizm.
Sok z granatu
Ma silne właściwości przeciwzapalne i antyoksydacyjne, a także ma zdolność do znacznego ograniczania rozwoju raka.
Czerwone wino
Zawiera wiele polifenoli, w tym słynny resweratrol. Chroni on zdrowe komórki przed starzeniem się. Może też spowolnić rozwój raka we wszystkich jego fazach rozwoju. Zaleca się wypicie jednego kieliszka wina dziennie.
Gorzka czekolada
Gorzka czekolada (ponad 70 proc. kakao) zawiera wiele antyoksydantów i polifenoli (tabliczka czekolady ma ich dwa razy więcej niż lampka czerwonego wina i prawie tyle samo co filiżanka zielonej herbaty). Umiarkowanie podnosi cukier i nie powoduje szkodliwych skoków insuliny. Mieszanie produktów mlecznych z czekoladą niszczy dobroczynne działanie kakao. Należy unikać czekolady mlecznej.
Różnego rodzaju jagody
Zawierają bogactwo witamin i minerałów. Nie wywołują skoków indeksu glikemicznego we krwi. Zamrażanie tych owoców nie niszczy w nich związków antyrakowych, zatem zimą można spożywać mrożone zamiast świeżych.
Witamina D
Wykazano, że znaczna ilość witaminy D, dostarczana organizmowi i poważnie ogranicza zagrożenie przed chorobami. Najbardziej zalecane jest przebywanie 20 min dziennie na słońcu a w miesiącach jesiennych i zimowych przyjmowanie tysiąca jednostek tej witaminy. Osoby  starsze powinny przyjmować witaminę D  przez cały rok. Pokarmy zawierające witaminę D to: makrela, sardynki, łosoś, węgorz.
Probiotyki
W jelitach znajdują się przyjazne flory bakteryjne, pomagające w trawieniu. Odgrywają one również ważną rolę w prawidłowym funkcjonowaniu układu odpornościowego oraz detoksykacji organizmu. Dobrymi źródłami probiotyków są jogurty i kefiry oraz kiszona kapusta i kimchee.
Kwasy tłuszczowe omega-3
Dobrym źródłem jest siemię lniane czy makrela oraz tuńczyk. Wykazują działanie przeciwzapalne i przeciwnowotworowe. Przeciwdziałają depresji oraz chorobom układu krążenia takim jak nadciśnienie tętnicze oraz cukrzyca.
Wodorosty morskie
Głównie wodorosty jadalne to nori czy kombu. Nori jest jednym z niewielu roślin zawierających kwasy omega-3, które bardzo skutecznie zwalczają stany zapalne oraz stymulują działanie neuronów. Można je dodać do zup i sałatek a także fasolki czy soczewicy.
Kurkuma i curry
Najsilniejszy obecnie znany naturalny środek przeciwzapalny.
Imbir
Ta przyprawa również działa jak silny środek przeciwzapalny i antyoksydant. Napar z imbiru pomaga pozbyć się nudności.
Czy już wiesz na czym polega dieta na raka i inne choroby?

Jak rzucić palenie? Najlepsze, co można zrobić jeśli chodzi o palenie to nigdy nie zaczynać palić. A co z tymi osobami, które zaczęły palić? Co mówią badania w kwestii rzucania palenia?
Wszyscy wiedzą, że palenie jest bardzo niebezpieczne i wiele osób umiera z powodu chorób związanych z paleniem. Mimo to ludzie nadal palą. Spośród palaczy nawet 70 proc. twierdzi, że chciałoby rzucić palenie, jednak nie potrafią oni tego zrobić. Psychologia stara się zrozumieć dlaczego ludzie zaczynają palić, tak aby im pomóc w zapobieganiu temu zjawisku oraz jak pomagać ludziom w rzucaniu palenia. Tak aby te osoby odniosły korzyści stając się byłymi palaczami.
Badania wskazują, że okoliczności rozpoczęcia palenia są zarówno wynikiem działania genów jak i wpływu środowiska. I tak z tych badań wyłonił się jeden z typów osobowości, który został skojarzony z rozpoczęciem palenia i jest on nazwany „poszukiwaczem doznań”. Osoby charakteryzowane jako poszukujące doznań częściej angażują się w ryzykowne aktywności, również palenie jest postrzegane przez nich jako atrakcyjne. Wielu ludziom udało się rzucić palenie, jedni dokonali tego samodzielnie inni z pomocą programów terapeutycznych. W ten sposób badacze wyłonili etapy, które musza przejść osoby, które przejawiają gotowość do rzucenia palenia:
Jak rzucić palenie?
1. Etap niezastanawiania się. W tym etapie palacz nie myśli jeszcze o rzuceniu palenia.
2. Etap zastanawiania się. Tu palacz myśli o rzuceniu palenia, ale nie podjął jeszcze żadnej zmiany na poziomie swojego zachowania.
3. Etap przygotowania. Na tym etapie osoba paląca przygotowuje się do rzucania palenia.
4. Etap działania. Osoba paląca podejmuje działania ukierunkowane na rzucenie palenia poprzez ustalenie konkretnych prostych czynności prowadzących do zmiany zachowań np. zmniejszenie liczby wypalanych papierosów dziennie
5. Etap podtrzymania. Osoba paląca staje się osobą nie palącą i stara się nią pozostać.
Skutecznym działaniem ukierunkowanym na rzucenie palenia jest zaspokojenie potrzeb zarówno fizjologicznych jak i psychologicznych u osoby palącej. Najlepiej sprawdza się w przypadku potrzeb fizjologicznych korzystanie z form nikotynowej terapii zastępczej np. plastry nikotynowe czy guma nikotynowa. Natomiast pod względem psychologicznym palacze muszą zrozumieć, że jest bardzo wiele osób, które rzuciły palenie i zdać sobie sprawę, że rzucenie palenia jest naprawdę możliwe.
Ponadto palacze muszą nauczyć się strategii radzenia sobie z silnymi pokusami. Takie strategie często obejmują różnego rodzaju techniki radzenia sobie ze stresem. Bardzo ważne są też sposoby unikania lub ucieczki od sytuacji, które wywołują ponowne silne pragnienie sięgnięcia po papierosa.